pictures

Sjaan van Roosmalen
"Heb ik wat gemist?"

to the pictures / naar de foto's

De Kleuters van 1957.


sterretje Sjaan heeft haar roepnaam altijd verschrikkelijk gevonden. “Sjaan!” Maar je naam veranderen, dat was er vroeger niet bij. “Dat kon niet, in ons dorp, dan zouden de mensen zeggen: Nou, die heeft 't hoog in d'r kop…!”

Sjaan was de oudste dochter en dat betekende in die tijd vooral dat je hard moest werken. Na een jaar of wat huishoudschool bleef ze thuis, want haar moeder “was ziek of onderweg”. Ze was 14, maar het gezin met zeven kinderen moest wel verzorgd worden. Als ze terugdenkt aan die tijd wordt ze bitter. “Als Albert tussen de middag thuis kwam met een lekke band, moest ik hem plakken, want Albert studeerde.”

Albert was haar anderhalf jaar oudere broer. Albert ging naar de mulo, daarna naar de detailhandelsschool, hij kreeg een brommer, hij kreeg verkering, hij spijbelde drie maanden en toen was zijn meisje zwanger. “Dat was toch wat in die tijd. Ik had ook een jongen, maar die moest bij mij overal afblijven. Ik wist van niets, ik wist niet eens hoe je zwanger werd, maar ik zag dat Albert moest trouwen en dat wilde ik per se niet.”

Uiteindelijk trouwde ze toch, jong, met een man die dertien jaar ouder was. “Ik vond het heerlijk, een eigen huisje, ik hoefde niet meer te werken.” Er kwamen twee kinderen, maar de man dronk, bleek alcoholist en daardoor ging het huwelijk kapot. “Ik wil daar niet te veel over vertellen, maar het was verschrikkelijk.” In 1980 scheidde ze. Kort daarop ging ze weer werken. Het arbeidsbureau stuurde haar naar een woninginrichter waar ze een naaister nodig hadden. “Het bevalt me er nog steeds heel goed. Fijne mensen, heel sociaal. Perfect eigenlijk – daar word ik wel 65!”

Sjaan leidt een druk leven – een beetje te druk misschien, want ze is er een paar jaar geleden overspannen van geraakt. In 1990 is ze opnieuw getrouwd, maar Bart zit haar bezigheden niet in de weg. Haar lijst met hobby’s is opmerkelijk lang en divers: taarten bakken, zwemmen, de carnavalsclub, toneelspelen, tonproaten, levenslopen maken voor bruiloften (en voordragen), ansichtkaarten maken (van afvalpapier en stofjes). Ze loopt vlooienmarkten af en staat er zelf ook regelmatig met een kraam. “En wandelen doe ik ook zo graag – volgend jaar de Vierdaagse!”

Soms denkt ze wel eens: “Heb ik wat gemist? Destijds kon je naar de moedermavo, dat heb ik toen niet gedaan. Maar ach, ik heb het nu toch goed. Met Bart ben ik pas op vakantie geweest, naar Turkije! Zo mooi, zo prachtig. Volgend jaar gaan we weer.”