Ad Verkuilen
"Werk, werk, werk"
to the pictures / naar de foto's
De Kleuters van 1957.
Als je het aan Els, zijn vrouw, vraagt, is Ad Verkuijlen nooit thuis. Ondanks een versleten rug is hij, bijna letterlijk, dag en nacht in touw. “Ik heb een dubbele hernia”, zegt de timmerman opgewekt, “maar ik ben nooit ziek. Ik heb altijd pijn, maar dat telt minder dan het werk dat ik doe.”
Ad werd, als zoon van een emigrant, geboren in Canada. In 1956 kwam hij samen met zijn familie terug in Nederland. Op de lts leerde hij voor timmerman en dat vak oefent hij nu al zijn hele verdere leven uit. “Ik zou niks anders willen”, zegt hij. “Je moet werk niet verheerlijken, want ik doe het uiteindelijk voor het geld, maar ik vind het wel heerlijk. Ik zit al 35 jaar bij dezelfde baas!”
En ’s avonds speelt Ad zelf voor aannemer. Hij neemt verbouwingen aan, regelt de werkzaamheden met collega-bouwvakkers en van de opbrengst kan hij goed leven. “We komen niks tekort”, zegt hij. “De laatste tien jaren hebben we goud verdiend.”
Waar het geld aan besteed wordt, is niet helemaal duidelijk, in ieder geval niet aan een duur huis of aan dure reizen. “Ik ben in mijn leven maar twee keer met vakantie geweest. Eén keer naar Spanje toen we 25 jaar getrouwd waren en één keer naar Canada, naar mijn geboortedorp.”
Om uit te rusten van al dat werk heeft Ad twee hobby’s. De eerste is muziek: de Rolling Stones en Creedence Clearwater Revival. Het zijn overblijfselen uit zijn jeugd. “Mijn moeder was daar ook gek op. De Beatles zijn mij te netjes. Deze jongens zijn ruiger, bij hen voel ik me thuis.”
De tweede hobby is vissen. Elke zondagmorgen om 5 uur vertrekt hij met zijn hengels naar de Dommel. Hij doet zijn ogen dicht en zegt: “Dat is zo ontspannend! Zo rustgevend! Er is niks mooiers dan vissen. Zalig!”